Świetne czytadło, podobnie jak poprzednie części serii o Judycie pochłania się ją jednym tchem. Wada? Za szybko się czyta, więc i za szybko...
więcej »
Książka urocza, zabawna, bezpretensjonalna i bardzo miła w czytaniu a historia - w przeciwieństwie do "grocholowych" nawet prawdopodobna. Ciekawe ...
więcej »
Autor: Katarzyna Gryniewicz
Liczba stron: 208
Okładka: miękka (broszurowa)
Rok wydania: 2009
Seria wydawnicza: Z motylem
Informacja dostępna w serwisie od: 15.09.2009 (5546 dni)
Produkt był oglądany: 1630 razy
Wydawnictwo Prószyński i S-ka Katarzyna Gryniewicz, Truskawki z szamponem nie posiada jeszcze żadnej opinii. Dodaj swoją opinię
Wydawnictwo Prószyński i S-ka Katarzyna Gryniewicz, Truskawki z szamponem nie ma żadnych komentarzy. Aby dodać swoją uwagę do opinii innych lub zadać pytanie dotyczące produktu, dodaj własny komentarz
Opis produktu:
Zabawne przygody dziennikarki w świecie mody i urody.
Co kryje się pod lakierowaną okładką magazynu dla kobiet? Nieco mniej błyszcząca rzeczywistość. Autorka zna ją dobrze i uchyla rąbka tajemnicy. Jej satyra na środowisko to eksplozja ironicznego humoru. Rodzimy diabeł nie ubiera się u Prady, maluje się używanymi kosmetykami, a na bankietach jest skupiony niczym pilot myśliwca.
Dwudziestodziewięcioletnia Joanna, dotychczas pisująca do dziennika, rozpoczyna pracę w miesięczniku dla kobiet „Cud na Twarz”. Mimo że nie ma doświadczenia w tej branży, postanawia zmierzyć się z tym zadaniem i zostać świetną dziennikarką piszącą o urodzie. Tymczasem jej chłopak otrzymuje propozycję pracy w Londynie. Mimo to Joanna zostaje w kraju, by zrobić karierę. Krok po kroku obserwujemy jej wkraczanie w świat kobiecego piękna – sposób poznawania opisywanych kosmetyków, udział w konferencjach, redakcyjną atmosferę, kontakty z firmami kosmetycznymi...
Zabawne przygody dziennikarki w świecie mody i urody.
Co kryje się pod lakierowaną okładką magazynu dla kobiet? Nieco mniej błyszcząca rzeczywistość. Autorka zna ją dobrze i uchyla rąbka tajemnicy. Jej satyra na środowisko to eksplozja ironicznego humoru. Rodzimy diabeł nie ubiera się u Prady, maluje się używanymi kosmetykami, a na bankietach jest skupiony niczym pilot myśliwca.
Dwudziestodziewięcioletnia Joanna, dotychczas pisująca do dziennika, rozpoczyna pracę w miesięczniku dla kobiet „Cud na Twarz”. Mimo że nie ma doświadczenia w tej branży, postanawia zmierzyć się z tym zadaniem i zostać świetną dziennikarką piszącą o urodzie. Tymczasem jej chłopak otrzymuje propozycję pracy w Londynie. Mimo to Joanna zostaje w kraju, by zrobić karierę. Krok po kroku obserwujemy jej wkraczanie w świat kobiecego piękna – sposób poznawania opisywanych kosmetyków, udział w konferencjach, redakcyjną atmosferę, kontakty z firmami kosmetycznymi, wizażystami, fotografami.
Autorka z ironicznym zacięciem zdradza kulisy pracy w redakcji pisma kobiecego i zaskakujące dla laika zasady wyboru tematów, pozyskiwania informacji i tego, czy warto naprawdę wierzyć kolorowym czasopismom.